AVENTURA, EEN WELOVERWOGEN BELEVENIS

Mooi weer, je ligt op een stofvrije plek en weet dat je morgen pas moet laden, er is geschuurd en geboend, de verfpot open en er tegenaan, als we klaar zijn met de jongens genieten van het werk, is het antwoord wanneer je Thijs en Marion Bakker van de Aventura vraagt, wat is een mooie dag voor jullie?

Eigenaar, waarom als je het goed hebt?

“Wanneer je vaart lees je vrijwel dagelijks Mercurius op een zij. Vanzelfsprekend weet je ook waar Mercurius voor staat. Denk je wel eens na over een eigen schip, had Robert-Jan Zimmerman bij gelegenheid al eens gevraagd. Maar het beviel al jaren goed op mts Heliodor waar ik mee kon werken alsof het mijn eigen schip was. We zijn met z’n tweetjes, hebben huis en boot. Marion voer op het laatste schip best dikwijls mee, maar had toen nog werk aan wal. We waren dik tevreden.”

Een ding is zeker, niets is zeker

Echter, door een onverwacht grote schadepost voor de firma bij wie Thijs voer in combinatie met de crisis, keerde het tij. Hij zei tegen Marion, ik ben mijn baan kwijt. Na 14 jaar werd veel anders. Het deed zeer.

Robert-Jan Zimmerman had aan het ‘reilen en zeilen’ van Thijs en Marion reeds eerder de juiste instelling voor een eigen onderneming herkend en ‘kwam aan boord’ met: “We hebben tekeningen liggen voor de Stolt Merlux, is dat niks voor jullie?” “We hebben een mooi leven, mijn vrouw een goeie baan, dat zet ik niet op ’t spel en blijf in loondienst.”

En toch gooiden ze het in 2011 over een andere boeg!

Even terug

Thijs Bakker had meer affiniteit met het vaarwater rond Tholen dan met zijn opleiding voor automonteur. Maar even vrij, zat hij ergens aan boord. Op z’n veertiende als maat aan dek van een tweemaster. Zout op de lippen dus! Als infanterist koos hij niet voor de Libanon. Afgezwaaid en terug in Tholen las hij; Matroos gevraagd op ms Perla Nera. Naast zijn vrije tijd werd dit destijds vooruitstrevende schip een jaar lang zijn thuis en leerde er varen laden- lossen evenals de ins and outs van de machinekamer. Hierna bekwaamde hij zich op de Remonie uit Luxembourg. De kapitein die iets met het KOF had werd zijn mentor en Thijs haalde zijn diploma’s.

Hij wond er geen doekje om

En toen botste Thijs op Marion in het uitgaansmetier van Tholen. Uit Halsteren kwam ze en had iets met de mode maar niets met schepen. Liefde op het eerste gezicht! Thijs wond er geen doekjes om en zei al snel; ik hou van je, maar blijf varen. Dat is mijn lust en leven! Ze trouwden in ’89. Ze is dan medewerker verkoop binnendienst bij Fujicolour Benelux in Steenbergen. Inmiddels heeft ze haar vaardiploma’s, verft, boent als het nodig is, kookt voor de jongens, houdt de boeken bij en is veel aan boord en nu komt het: ze heeft er plezier in!

Over een andere boeg

Onverwacht komt mts Aventura vrij en Robert-Jan vraagt:” Ik bel je niet om eigenaar te worden maar wil je het schip voorlopig managen?” De 110 bij 11.40 en 2638 ton met een 6 cilinder ABC, op de Brodogradiliste Begej in Servië gebouwde tanker was een verleiding. Thijs zei ja! Na een poosje vond Marion ook dat het goed ging. Het was een fantastisch schip om mee te werken en zei tegen Thijs, zullen we dan toch Robert-Jan maar eens bellen. “Ze waren heel erg blij en wij ook!”

Lef hebben

“Voordat je een Mer- Francise contract tekent vergt dat een financieel plan, lezen en overwegen, daarna moet jij het waar maken en daar heb je lef voor nodig. Mercurius is zakelijk maar ook menselijk en vooral recht door zee. Ze staan achter je, wat er ook gebeurt. Als ze zien dat je alles uit de kast haalt en je redt het niet, laten ze niet je vallen. Je zou het een garantie kunnen noemen. Vanaf 2011 varen we voor eigen rekening. Eerlijk gezegd waren we zo trots dat we naar de Thoolse brug reden om een foto te maken omdat hij zo mooi in de verf stond. De eerste jaren voeren we zonder tweede kapitein, inmiddels 5 jaar verder hebben we 14/14 schema. We gaan alle twee graag naar boord. Je ziet aan Thijs dat wat hij doet, graag doet. Waar we ook zijn, als het even kan, auto aan de wal en passagieren. Het is overal mooi en ontspanning houdt intensief varen fris”.

Varen is een lifestyle

• Is het voor jullie waardevol om eigenaar te zijn? Vroeger dachten we er anders over, maar inmiddels zijn we er gelukkig mee. Het kost je wat, maar krijgt ook wat zoals voldoening!
• Hoe denk je over toekomst? Het kan altijd beter, maar een betrouwbare partner is een kans daartoe. We hebben veel plezier in dit schip. Het is een lifestyle. Na onze vrije tijd gaan we graag naar boord.
• Wat is jullie zakelijk doel op lange termijn. Er financieel beter van worden ofwel ons pensioen borgen. En wat voor zaken we nog kunnen doen is onvoorspelbaar. Wel weet ik dat als er kansen zijn, dat je die pakken moet.
• Weer met Mercurius? Zeker.
• Heb je betreffende ladingverantwoordelijkheid al eens een flinke claim gehad? Ja dat was schrikken, maar één belletje en er treed een uniek apparaat in werking inclusief juridische bescherming. Ons kantoor is daar heel correct in.
• Schuurt er wel eens wat? Natuurlijk waar niet. Het is bijvoorbeeld moeilijk om gemotiveerde jonge mensen aan boord te krijgen. We hebben een mooi vak met toekomst en willen jongens daar graag voor opleiden ofwel onze passie overbrengen.
• Wat is buiten werk belangrijk aan boord? Je moet kunnen praten met elkaar, zaken voor elkaar over hebben, ook naar de wal toe en omgekeerd. Het motto ‘de moraal gaat door de maag’ vraagt aandacht van de keuken.

“Wil je nog even beneden kijken voor je weer aan de wal stapt?” De Mercurius blauwe ABC staat gepoetst en stofvrij op een podium van aandacht en werk. Wat in deze hobbykamer onder schuurpapier en verfkwast uitkomt maakt glanzend duidelijk dat de draaiuren van de crew en ABC in een warme relatie tot elkaar staan.